Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Καλό Ταξίδι....

Όταν βλέπεις αυτή τη φράση το πρώτο που σκέφτεσαι είναι ταξίδι, κάποιος πάει κάπου και του εύχεσαι ο δρόμος προς τον προορισμό του να είναι καλός...Αυτό εαν είσαι αισιόδοξος, εαν είσαι όμως απαισιόδοξος σκέφτεσαι τον θάνατο. Κατευθείαν έρχεται στο μυαλό σου η εικόνα συγγενών να κλαίνε, να στεναχωριούνται που έφυγε ένα δικό τους πρόσωπο από τη ζωή και του εύχονται καλό τελευταίο ταξίδι.

Ας δούμε όμως τη φράση αυτή μόνη της, χωρίς τις παραμέτρους του ταξιδιού, όποιο κι αν είναι αυτό. 
Έβλεπα κάτι σήμερα στην τηλεόραση και αναφέρθηκε η φράση κατά τη διάρκεια του έργου και με έβαλε σε σκέψεις. 

Μόνο σε μένα ακούγεται άσχημη? Όπως και να τη δεις είναι ένας (απο)χωρισμός. Είτε τη λες είτε την ακούς είναι το ίδιο μελαγχολική. Σημαίνει ότι φεύγεις και αφήνεις κάποιον πίσω ή ότι σε αφήνουν πίσω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποιος μένει πίσω. Είτε πας είτε μένεις στα άσχημα, στα δύσκολα, στη μοναξιά. Αυτό είναι αυτή η φράση...Μοναξιά. 

Την έχω πει και μου την έχουν πει πολλές φορές και θα την ξαναπώ και θα την ξανακούσω γιατί έτσι είναι η ζωή. Κάποιοι φεύγουν και κάποιοι μένουν. Κάποιοι θα στεναχωρηθούν και κάποιοι όχι. Μακάρι εσύ να είσαι σε αυτούς που θα στεναχωρηθούν γιατί τότε σημαίνει ότι αγαπάς αυτόν από τον οποίο απομακρύνεσαι. 

Καλό Ταξίδι.